Χιονόμπαλες με Χριστουγεννιάτικες αναμνήσεις και κάρτες

17 Δεκεμβρίου 2016 Χριστούγεννα

Χιονόμπαλες με Χριστουγεννιάτικες αναμνήσεις και κάρτες. Φέτος οι κάρτες μας μοιάζουν με χριστουγεννιάτικες χιονόμπαλες .. γεμάτες παιδικές ζωγραφιές και γλυκές αναμνήσεις !

Χιονόμπαλες με Χριστουγεννιάτικες αναμνήσεις και κάρτες

Δύο αυτοσχέδιες χιονόμπαλες , δώρα από τους μαθητές μου και ένα βιβλίο με μία τρυφερή ιστορία στάθηκαν η αφορμή να ασχοληθούμε με τις Χιονόμπαλες !!

Αν θέλετε και εσείς να φτιάξετε χιονόμπαλες μπορείτε να δείτε εδώ οδηγίες ! Σε εμάς ο Γιώργος και η Κάλια μας εξήγησαν βήμα βήμα πως έφτιαξαν τις δικές τους !!

« Για πάντα Χριστούγεννα», Θεοχάρη Άννη, εκδ. Λιβάνη :

Μέσα στη µικρή µας χιονόµπαλα ζει ένας χιονάνθρωπος που κάνει µία και µόνο ευχή, να βγει από τη γυάλα του και να περάσει τα Χριστούγεννα µε τους φίλους του. Παραµονή Χριστουγέννων η ευχή του γίνεται πραγµατικότητα… Όµως θα βρεθεί µπροστά σε µια φοβερή ανακάλυψη: Τα Χριστούγεννα δεν κρατούν για πάντα! Μια συναρπαστική περιπέτεια ξεκινάει. Και λίγο πριν τα Χριστούγεννα τελειώσουν ο µικρός χιονάνθρωπος θα βρει τον τρόπο να τα κάνει να κρατήσουν για πάντα!

– «Μα στη χιονόμπαλα μου είναι συνέχεια Χριστούγεννα».είπε ο Χιονάνθρωπος …
Καθίσαμε σε κύκλο με κλειστά φώτα και παρατηρώντας μία χιονόμπαλα με Χριστουγεννιάτικη μουσική, αναπολήσαμε όμορφες χριστουγεννιάτικες στιγμές με πρόσωπα που αγαπάμε !! Την στιγμή που στολίσαμε το δέντρο, που κάναμε κουλουράκια με την μαμά, που πήγαμε στο χωριό του ΑιΒασίλη κλπ.

Όλες τις αναμνήσεις μας τις καταγράψαμε σε ένα φύλλο εργασίας και τις μοιραστήκαμε με τους φίλους μας !

Κάθε Χριστούγεννα ζούμε μοναδικές στιγμές με τα αγαπημένα μας πρόσωπα και αυτές τις αναμνήσεις τις κρατάμε στην καρδιά μας !

Η Χιονόμπαλα φέτος έγινε και η Χριστουγεννιάτικη κάρτα μας ! Τα παιδιά ζωγράφισαν Χριστουγεννιάτικες εικόνες και αφού τις έκοψαν, ρίξαμε χρυσόσκονη, τις πλαστικοποιήσαμε, τις κόψαμε σε κύκλο και τις κολλήσαμε σε χάρτινες βάσεις που γράψαμε τις ευχές μας !

«Δεν είναι σίγουρο το πότε ακριβώς πρωτοεμφανίστηκε, αλλά εκτιμάται στις αρχές του 19ου αιώνα στη Γαλλία. Εκτέθηκα πρώτη φορά στην Διεθνή Έκθεση του Παρισιού το 1878 και έως το 1879 ξεκίνησαν τουλάχιστον 5 εταιρείες να τις παράγουν και να τις πωλούν στην Ευρώπη.
Το 1889 μια σφαίρα χιονιού με τον νεόκτιστο τότε Πύργο του Άιφελ, παρήχθη για να τιμήσει την Διεθνή Έκθεση του Παρισιού η οποία σηματοδότησε την εκατονταετηρίδα της Γαλλικής Επανάστασης.
Οι σφαίρες χιονιού έγιναν δημοφιλείς στην Αγγλία κατά τη βικτωριανή εποχή, και στις αρχές του 1920, διέσχισαν τον Ατλαντικό προς τις Η.Π.Α. που έγιναν αγαπημένο στοιχείο συλλεκτών. Οι περισσότερες παρήχθησαν από την Atlas Crystal Works που είχε εργοστάσια στην Γερμανία και την Αμερική.
Στα τέλη του 19ου αιώνα ο Erwin Perzy, παραγωγός χειρουργικών εργαλείων, εφηύρε το λεγόμενο Schneekugel (γυάλινη σφαίρα με χιόνι) και πήρε την πρώτη «πατέντα»για αυτό. Αρχικά είχε σκοπό να δημιουργήσει μια εξαιρετικά φωτεινή πηγή φωτός για τη χρήση ως χειρουργική λάμπα. Λόγω της υψηλής ζήτησής τους άνοιξε κατάστημα μαζί με τον αδερφό του στη Βιέννη όπου η παραγωγή συνεχίζεται ακόμα και σήμερα ως οικογενειακή επιχείρηση. Σήμερα, εξάγονται σε όλο τον κόσμο. Το υλικό που φτιάχνεται το «χιόνι» είναι μυστικό παραγωγής καθώς πρέπει να μένει στο νερό όσο περισσότερο γίνεται πριν βυθιστεί τελείως.
Στις Η.Π.Α. η πρώτη σφαίρα χιονιού που δόθηκε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, δημιουργήθηκε το 1927 από τον Joseph Garaja στην Πενσυλβάνια.
Κατά τη δεκαετία του 1940 χρησιμοποιούνται κυρίως στη διαφήμιση. Στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια του 1940 και του 1950, χρησιμοποιούνταν κυρίως ως δώρα στις οικογένειες των Καθολικών.
Στη δεκαετία του 1950, έγιναν διαθέσιμες και σε πλαστικό.
Οι σφαίρες χιονιού έχουν όλων των ειδών παραστάσεις: αναμνηστικά διακοπών, Χριστουγεννιάτικα, χαρακτήρες κινουμένων σχεδίων και οτιδήποτε ζητήσει κανείς!» πηγή : bobandwendy.gr

Για την φετινή χρονιά γεμάτη όμορφες συγκινήσεις και στιγμές δημιουργήσαμε τα γούρια μας από ξύλα θαλάσσης και πολύχρωμα μαλλιά τυλιγμένα γύρω από αυτά ( ιδέα της συναδέλφου Κατερίνας Καλαϊτζάκη).
(Ένα παιδί γύρναγε το ξύλο και το άλλο το μαλλί).