Βάσω Κατράκη & Πολυτεχνείο. Δραστηριότητες βασισμένες σε έργα της χαράκτριας Βάσως Κατράκη, συνδυασμένες με ποίηση και τραγούδι μέσα από την ματιά των παιδιών του νηπιαγωγείου.
Βάσω Κατράκη & Πολυτεχνείο
Φέτος τις μέρες του Πολυτεχνείου ασχοληθήκαμε με την χαράκτρια Βάσω Κατράκη και μερικά από τα σημαντικά της έργα. Πριν 2 χρόνια είχα δουλέψει τα χαρακτικά του Τάσσου και της Κατράκη αλλά φέτος επικεντρωθήκαμε μόνο στα έργα της δεύτερης που συνδυάστηκαν με την ποίηση και το τραγούδι !
Αρχικά οι δράσεις μας ξεκίνησαν από μία εικόνα που μας έβαλε σε πολλές σκέψεις !
Αφορμή για συζήτηση !
Τι κάνει μία μαριονέτα ; Ποιος την καθοδηγεί ; Θα μας άρεσε να ήμασταν μαριονέτες ; Ας γνωρίσουμε μία και ας γίνουμε και μεις μαριονέτες με την φαντασία μας !
Σαν τις μαριονέτες ..
Διαβάσαμε το βιβλίο «η κυρά Δημοκρατία» , και το «Η εξέγερση του Πολυτεχνείου». Μιλήσαμε για τα γεγονότα, είδαμε φωτογραφικό υλικό εποχής, ακούσαμε τα συνθήματα, ζωγραφίσαμε και καταγράψαμε το μεγάλο στόχο – όνειρο των φοιτητών του Πολυτεχνείου σύμφωνα με το πρόγραμμα eTwinning που κάνουμε φέτος !
«Ανατομία» στο όνειρο των φοιτητώνΖωγραφιές παιδιών αποτύπωσης
Τις επόμενες μέρες άρχισε η ενασχόληση μας με την τέχνη (χαρακτική, ποίηση και μουσική) εκείνης της εποχής. Ο στόχος μας ήταν να δείξουμε πόσο σημαντικό ρόλο κατέχει η τέχνη (σε διάφορες μορφές της) για την εξιστόρηση των γεγονότων, για την παρουσίαση συναισθημάτων και γενικότερα του κλίματος με αφορμή το πρόγραμμα μας για τα μουσεία και τα αγάλματα !
Αρχικά στα παιδιά μοιράστηκαν σε φωτοτυπία έργα της χαράκτριας Βάσως Κατράκη. Τα παρατηρήσαμε (χρώματα, μορφές κλπ) και στη συνέχεια γνωρίσαμε την καλλιτέχνιδα μέσα από βίντεο και την αυτοβιογραφία της που διαβάσαμε από εδώ.
Παρατηρώντας τα έργα της Βάσως Κατράκη
Σταθήκαμε στα λόγια της …
Κρυφά, ονειρευόμουνα να γίνω ζωγράφος, μα μου φαινότανε τόσο άπιαστα μεγάλο που δεν μπορούσε λογικά να χωρέσει στο μυαλό μου. Ό,τι έβλεπα, έλεγα: «Εγώ αυτό μπορώ να το κάνω». Και πολλές φορές έβαζα τον εαυτό μου σε δοκιμασία. Δεν ήξερα ακόμα ότι άλλο πράμα είναι η Τέχνη… Και μια μέρα, σφηνώθηκε ξαφνικά στο μυαλό μου ένα ερώτημα. Κι’ αν γίνω ζωγράφος; Πώς έτσι άξαφνα αυτό, δεν το κατάλαβα. Χίλιες καμπάνες χτυπήσανε μέσα μου, κι έχασα τον κόσμο. Από τότε, δεν είχα τίποτε άλλο στο μυαλό μου νύχτα και μέρα. Μα, χίλιες δυο αναποδιές ξεφυτρώσανε…
Κάναμε την «ανατομία» του ονείρου της με τα παιδιά και είδαμε πως αν είσαι συγκεντρωμένος στο στόχο σου συνήθως τον καταφέρνεις ! Είχαμε πλέον δυο παραδείγματα μπροστά μας : το όνειρο των φοτητών και το όνειρο της Κατράκη !
Το «όνειρο» της Κατράκη, διαβάζοντας την αυτοβιογραφία της
Ξεκινήσαμε από το έργο της «Μάσκα». Το παρατηρήσαμε και φορώντας την με την φαντασία μας μεταφερθήκαμε στα χρόνια της δικτατορίας και του Πολυτεχνείου. Καταγράψαμε τις ιδέες των παιδιών και στη συνέχεια προσπαθήσαμε να τις αποδώσουμε και με έργα της χαράκτριας ! Και τα καταφέραμε μαι χαρά !
Φορώντας την «μάσκα» μεταφερόμαστε στις μέρες του Πολυτεχνείου και περιγράφουμε τι βλέπουμεΚαταγραφή ιδεών για το τι βλέπει η ΜάσκαΕπιλογή έργων για να αποδώσουμε τι βλέπει η «Μάσκα» στο Πολυτεχνείο
Συμπληρώσαμε ένα φύλλο εργασίας βασισμένο στο έργο της :«Σαρωνικός, 1963».
Συμπληρώνουμε το έργο…
Ξαναγυρίσαμε στην «Μάσκα» και καταγράψαμε αυτή την φορά τις σκέψεις της ! Ένα φως ελπίδας και αισιοδοξίας φάνηκε !
Σκέψεις «Μάσκας»..
Αυτή την αισιοδοξία και το μήνυμα προσπαθήσαμε με τα υπόλοιπα έργα της να το κάνουμε μία μικρή ιστορία που μας θύμιζε το Πολυτεχνείο ! Η κάθε εικόνα πλέον είχε και ένα μικρό κείμενο που φτιάξαμε με τα παιδιά και συνόδευε την εικόνα! Αφαιρέσαμε τις εικόνες τις μπερδέψαμε και της βάλαμε στα αντίστοιχα κείμενα. Αφαιρέσαμε τα κείμενα των παιδιών και τα συνδυάσαμε με τις εικόνες πολλές φορές ! Διηγηθήκαμε την ιστορία και στην συνάδελφο της απογευματινής ζώνης με μεγάλο καμάρι χχ
Προσπαθούμε με τα έργα της Κατράκη να συνθέσουμε με δικά μας λόγια την ιστορία του Πολυτεχνείου
Η «τελική διαδρομή»
Παρατηρήσαμε το έργο της «Μνήμη – κατάθεση στεφάνου, 1986» και το «συμπληρώσαμε σε φύλλο εργασίας !
Παρεμβαίνοντας στο έργο της ΚατράκηΈργα των παιδιών
Το επόμενο στάδιο ήταν η ακρόαση ενός ποιήματος της Λένας Παππά «Στους σκοτωμένους σπουδαστές του Νοεμβρίου». Τους είπα ότι στο ποίημα υπήρχαν λέξεις κλειδιά που συνδυάζονταν με τα έργα της Βάσως Κατράκη. Τα σχετικά έργα είχαν εκτυπωθεί σε μικρό μέγεθος και σε δεύτερη ακρόαση ανά στίχο τα παιδιά έβρισκαν την αντίστοιχη εικόνα-έργο!
Αντιστοίχηση στροφών ποιήματος με εικόνες έργων της Κατράκη
Το ποίημα ολοκληρωμένο με εικόνες από έργα της Βάσως Κατράκη
Στο τρίτο στάδιο χρησιμοποιήθηκαν τα έργα : «Το παιδί με τον ήλιο, 1979» και «Μεταπολίτευση». Επικεντρωθήκαμε στο σύμβολο του ήλιου , τα συναισθήματα που μας προκαλεί και το συνδυάσαμε με το εξαιρετικό τραγούδι του Μ. Λοίζο «Καλημέρα ήλιε».
Επικεντρωθήκαμε στα έργα της που έχουν τον ήλιο ..
Θα τον μεθύσουμε τον ήλιο, σίγουρα, ναι
Θα τον τρελάνουμε τον φίλο, σίγουρα, ναι
με το νταούλι και με το ζουρνά, καλημέρα ήλιε, καλημέρα
με το νταούλι και με το ζουρνά, καλημέρα ήλιε, καλημέρα
Γελά ο ήλιος κι αμολιέται στα στενά
Χορεύει πάνω στο νταούλι κι αρχινά
Το κόκκινο για τη ροδιά,
το πράσινο για τα παιδιά
για της Μυρσίνης την ποδιά μια Παναγιά
Μας άρεσε το τραγούδι και με τη βοήθεια της συναδέλφου Ανδρομάχης το δραματοποιήσαμε!!
Δραματοποιήσαμε το τραγούδι «Καλημέρα Ήλιε» του Μ. Λοίζο
Το έργο το αποδώσαμε σε μια ομαδική εργασία κολάζ σε κόκκινο και μαύρο χρώμα με παιδική ματιά !
Φτιάχνοντας το κολάζ…Το κολάζ μας !
Θα σας αφήσω με μία καταπληκτική δημιουργία των παιδιών κατά τις ελεύθερες δραστηριότητες ! Αρχικά έφτιαξαν το πολυτεχνείο με τουβλάκια και σε δεύτερη φάση χρησιμοποιώντας διάφορα υλικά και το έργο της Κατράκη «Μνήμη Ελή» έφτιαξαν το έργο «κατάθεση στο Πολυτεχνείο » !! Περιττό να σας πω τα συναισθήματα μου όταν το αντίκρισα !!
Παίζοντας στην γωνιά του οικοδομικού υλικού …Η κατάθεση στο μνημείο του Πολυτεχνείου μέσα από τα μάτια των παιδιών !!